تحقیقات دانشمندان هلندی نشان می دهد که معاشرت با زنان می تواند قوای شناختی مردان را موقتا تضعیف می کند.

گروهی از دانشمندان رفتار شناسی دانشگاه رادبوند نایمخن هلند، می گویند یک ملاقات ساده با زنان می تواند به نقصان ذهنی و حواس پرتی گذرا در مردان منجر شود؛ حتی در مواردی مانند چت اینترنتی که میزان جذابیت یا در دسترس بودن زن مشخص نیست

از دیرباز بشر به پدیده عشق علاقه مند بوده است اما تـا امـروز تعریف دقیق و فراگیری از عشق که بتــوانـد هـمه را قانع سازد ارایه نگردیده است. برخی معـتقدنـد کـه بـطـور غریزی عشق را می شناسند بنابراین اصلا زحمت تعریف کـردن آن را بـه خـود نـمی دهــنـد. امـا درسـالـهـای اخیر دانشمندان تـحـقـیـقـات گـسترده ای درباره عشق صورت داده و به یافته های بسیار جالبی نیز دست یافتـه انـد. از جمله آنها مـیـتـوان به نظریه "مثلث عشق" اشاره کـرد. 

برای اینکه خرافات را تعریف کنیم اول باید ببینیم در کاربرد معمول و روزمره به چه چیزهایی خرافات و به چه افرادی خرافاتی می گوییم. حتماَ دیده اید که برخی افراد به ویژه رانندگان تاکسی به اتومبیل خود نعل اسب می چسبانند و عقیده دارند که با این کار حادثه کمتری برایشان اتفاق می افتد. برخی افراد فکر می کنند اگر روزی از خواب بیدار شوند و گربه سیاهی ببینند آن روز اتفاق ناگواری را در پیش خواهند داشت. تعداد زیادی از افراد اگر ببینند کسی از آنها یا نزدیکانشان تعریف میکند سه بار با انگشت روی چوب میزنند و با این کار چشم شور آن فرد را دفع می کنند.اگر ما به این سخن ها و رفتارها اعتقادی نداشته باشیم آنها را خرافی می نامیم پس به نظر میرسد خرافات عقیده یا عملکردی باشد که هیچ توجیه عقلانی ندارد.  

     مطلبی در مورد دکتر سعید شاملو که توسط یکی از کاربران به نام وحید برای ما فرستاده شده است و گویا در سایت انجمن روانشناسی ایران به نشانی http://iranpa.org/Portal/Default.aspx?tabid=418 نیز موجود است با سپاس از وحید عزیز.

  دكتر سعید شاملو، بنیان‌گذار روان‌شناسی بالینی ایران، در سال ۱۳۰۸ در ملایر چشم به جهان گشود. پس از طیّ دوران دبستان و دبیرستان برای ادامة تحصیل به کشور امریکا رفت. در آن‌جا در دانشگاه جورج واشنگتن، دانشگاه ایالتی واشنگتن و دانشگاه ایلی‌نویز به دریافت درجات کارشناسی، کارشناسی‌ارشد و دکتری در روان‌شناسی بالینی و فوق‌دکتری در روان‌درمانی نایل آمد. سپس در امریکا دو سال با سمت استادیاری به تدریس پرداخت و نیز در بخش روانپزشکی بیمارستان ایلی‌نویز به‌عنوان روان‌شناس بالینی بخش، به فعالیت پرداخت.

     پس از بازگشت به ایران، از سال ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۲ در دانشکدة پزشکی شهید بهشتی (دانشگاه ملّی ایران) به تدریس و تحقیق و فعالیت بالینی پرداخت. از سال ۱۳۴۲ تا ۱۳۷۳ در دانشگاه تهران، سپس دانشگاه علوم پزشکی تهران با سمت‌های استادیاری، دانشیاری و استادی به تدریس و تحقیق و ارائه خدمات بالینی اشتغال داشت. در سال ۱۳۷۳، گروه روان‌شناسی دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی را تأسیس کرد و از آن سال استادی و مدیریت همان گروه را بر عهده داشت.